Kalaja e Skenderbeut, Kepi i Rodonit

Mbasi bashkoi të gjitha principatat e pavarura shqiptare dhe krijoi një shtet të fuqishëm në gjysmën e parë të shekullit të XV, Skëndërbeu kishte nevojë për dalje te reja në det. Kjo gjë ju bë shumë e domosdoshme ndërkohë që Perandoria Otomane, përvec presionit që bënte për të nështruar territoret shqiptare, ishte në një ekspansion të fuqishëm për të kapërxyer në Itali e më tej në gjithë Europën. (Jo rastësisht Skënderbeu është quajtur “Kalorës i Krishtërimit”). Në këtë periudhë portet kryesore bregdetare të Shqipërisë ishin nën zotërimin e Venedikut. Këtë mundësi Skënderbeu e pa tek relievi bregdetar i Kepit të Rodonit. Që nga lashtësia kjo zonë ka qenë pikë startegjike dhe një dalje e rëndësishme në det. Në këtë pikë, Skenderbeu ndërtoi një kala te rëndësishme nga pikëpamja strategjike dhe me vlera të vecanta nga pikëpamja arkitektonike.
Mendohet që kalaja të jetë ndërtuar në vitin 1463 mbi bazen e rrenojeave te nje nderitmi ekzistues. Në bazë të kontratave të gjetura për punimet me mjeshtra muratorë raguzanë, punimet në kala kanë vazhduar edhe më vonë. Nën udhëheqjen e Skënderbeut, kjo kala ka pasur jetë deri në vitin 1467 kur sipas Barletit, u shkatarrua nga turqit. Pas 33 vjetësh, per këtë kala u interesuan venedikasit, të cilët e rindërtuan atë pas vitit 1500. Një pjesë e kalasë është e ruajtur mirë edhe në kohët e sotme. Për shkak të këtij monumenti kulture, afërsisë së tij me monumente të tjera të rëndësishme, peisazhit dhe bukurisë së vecantë të zonës si dhe florës e faunës së saj shumë të pasur, kjo zonë është shumë e vizituar nga turistët dhe studjuesit.
Në kala mund të arrish nga cdo pikë e Komunës se Ishmit dhe po ashtu edhe në rrugë detare.