Kalaja e Ishmit është e vendosur në një pikë dominante të qendrës së Komunës së Ishmit, nga ku “kontrollohet” cdo rrugë hyrje nga deti për në brendësi të territorit të asaj zone. Në këmbët e saj është lumi i Ishmit i cili dikur ishte i lundrueshëm dhe përfundonte në një skele në breg të detit. Përvec kësaj kalaja ishte e vendosur në qendër të një zonë shumë të populluar në atë kohe, banorët e të cilës nuk i nënshtroheshin dhe krijonin vazhdimisht probleme për Perandorinë Otomane. Kështu me propozimin e një feudali të pasur në Portën e Lartë te Perandorise Otomane, u ndërtua kalaja e Ishmit. Qëllimi saj ishte ruajtja e vilajetit nga fshatarët kryengritës dhe kontrolli i skelës së Ishmit, për të ndaluar kondrabandën me venedikasit. Kalaja e Ishmit filloi të ndërtohej në verën e vitit 1572 dhe përfundoi në vitin 1574. Pas përfundimit të punimeve ne kështjelle u vendos një garnizon prej 410 ushtarësh dhe me armatimet me te mira te asaj kohe. Trashësia e mureve të kalasë nuk është e njëllojte, ajo varion nga 1.50 – 1.20 m. Trashësinë më të madhe e kanë muri jugperëndimor dhe juglindor, të cilët kanë një mbrojtje natyrore më të dobët. Lartësia e mureve në pjesët më të ruajtura nuk i kalon 5 m. kështu që po të shtohet lartësia e bedenave do të ishte një lartësi e përgjithshme prej rreth 7 m. Terreni Brenda kështjellës është më i ngritur nga ai jashtë saj, kështu që muret ju vishen pjesërisht shpateve te kodrës. Një pjesë e konsiderueshme e mbushjeve është krijuar që nga koha e ndërtimit të kështjellës deri në ditët tona, dhe sidomos kur ajo e pat humbur rëndësinë e saj të dikurshme.
Lehtësia për të arritur tek kalaja, peisazhi i larmishëm dhe i jashtëzakonshëm që hapet nga ai vend, gjendja e saj e mirë dhe historia që lidhet me ndërtimin e jetën e kalasë, e bëjnë një pikë tërheqëse për turistët e shumtë që vijnë për ta vizituar si nga brenda ashtu edhe nga jashte Shqiperise. për të luftuar kundër fshatarëve kryengritës dhe për kontrollin e skelës së Ishmit, për të ndaluar kondrabandën me venedikasit.